В. К. Магницкий çырса хăварнине пăхсан хурт чÿкне сăра чÿкĕ хыççăн тунă. Кил хуçи хăйĕн сăмахĕнче хурт-хăмăр ĕрчетме пулăшакан тăхăр турра тата вĕçен кайăксене (чĕкеçе, тăхрана[1], вĕлтрен кайăка, сар кайăка, шăпчăка, пăрчăкана, вĕршĕне) асăннă.
Кĕлле хĕвел тухăçĕнчи алăк енне пăхса каланă. Хурт-хăмăр ĕçĕнче пулăшакан турăсене пылпа, пыл сăрапа, юсманпа, пăтăпа чÿкленĕ, аслă турăсене киремете кайса парне панă.
Малаллине вулас
Константин Иванов Ĕпхÿ кĕпĕрнинче çуралса ÿснĕ. Чĕмпĕрти шкултан кăларса ярсан Иван Яковлев чĕннипе тĕрлĕрен куçару ĕçне хутшăнать, унтан учителе вĕренсе тухать. Çамрăкла вилнĕ поэт чăвашла литературăн чи паллă “Нарспи” поэмипе литература историне çырăнса юлать… Тĕплĕнрех →
Хăйĕн аслă хĕрĕнчен
Ашшĕ ыйтать: «Мĕн мăнтăр?»
– Пирĕн атте килĕнчи
Кăвак лаша пит мăнтăр.
Константин Иванов Ĕпхÿ кĕпĕрнинче çуралса ÿснĕ. Чĕмпĕрти шкултан кăларса ярсан Иван Яковлев чĕннипе тĕрлĕрен куçару ĕçне хутшăнать, унтан учителе вĕренсе тухать. Çамрăкла вилнĕ поэт чăвашла литературăн чи паллă “Нарспи” поэмипе литература историне çырăнса юлать… Тĕплĕнрех →
Хĕлле Ванюшкен салтака канмалла пулна. Салтака пама Ĕпхĕве каймалла пулнă. Ванюшкене ăсатма ашшĕпе амăшĕ кайнă. Ванюшка уй чух вун сакăр çулта пулнă. Ун, шухскерĕн, салтака каясси килмен пит. Ахаль те ун чух вăрçă пуçланать тис пуçланă. Вăрçă хăрушă япала.
Малаллине вулас
Вула Чăвашла 