Борис Чиндыков

1960 –

Борис Чиндыков —  çыравçă, драматург. Мускаври литература институтĕнчен вĕренсе тухнă. Хаçат-журналсенче тата тĕрлĕ организацисенче консультант пулса ĕçленĕ.  Мĕнпур литература ĕçĕн тĕп шухăшĕ — чăваш нацийĕн çĕнĕрен чĕрĕлĕхĕ, çавна тумашкăн ĕлĕкхи тапхăрсене тишкерет. Синкерлĕ шухăша, этемĕн хăй пурри пирки шухăшĕсене тĕпчет… Тĕплĕнрех→

---

Хайлавĕсем:

Совет тапхăрĕ 1951-1990:

Борис Чиндыков
[ Кĕлчечексем | Тухса кайиччен ]

Совет хыççăнхи:

Борис Чиндыков
[ Хура чĕкеç ]

---

Тĕплĕнрех:

Ку пая хальлĕхе çырса пĕтереймен. Пулăшас тетĕр пулсан “Пулăшас” çине кликать тăвăр.

Пулăшас

↓ ↓ ↓

Малаллийĕ пĕлтерÿ хыççăн

Эпир пĕр-пĕр патшалăх тытса тăракан учреждени мар.

Тектсене ирĕклĕн тишкерсе хаклатпăр. Произведенисене сĕрĕмлĕх, сутлăх е пропаганда тĕллевĕпе мар – шырав, цитатăлу тунă чухне çăмăллăх кÿрессишĕн вырнаçтаратпăр.

Пирĕн çинчен

– VulaCv, Вула чăвашла редакцийĕ

Сайта кĕртнĕ çĕнĕ текстсем:

• Христос Туррăмăра Чиркĕве Илсе Пынă Кун Вĕрентсе Калани06/02/2023
• Стихван Шавли: Вĕçкĕн Ваççа06/10/2022
• Христосăн Таса Хĕресне Çĕкленĕ Кун Вĕрентсе Калани14/09/2022

↓ ↓ ↓

Малаллийĕ

Ытти материалсем:

Чиндыков Борис Борисович (01.08.1960 г.) – чувашский писатель, драматург, переводчик, член Союза писателей СССР (1990), лауреат Государственной премии Чувашской Республики в области литературы и искусства (1993), лауреат премии им. М. Д. Трубиной (1988). ▫ Чиндыков Борис Борисович▫ Дата рождения: 1.8.1960▫ Место рождения: с. Балдаево Ядрин. р-на▫ ЧИНДЫКОВ Борис Борисович (р. 1.8.1960, с. Балдаево Ядрин. р-на) – драматург, прозаик, переводчик, член Союза писателей СССР (1990). Окончил Литератур. институт им. А.М. Горького (1984). Работал в газете «Молодой коммунист», консультантом в Союзе писателей Чуваш. АССР, редактором в журнале «Тăван Атăл», консультантом секретариата Верх. Совета Чуваш. АССР. В 1994–97 глав. редактор журнала «ЛИК Чувашии». Автор рассказов, пьес, стихотвор. произведений, либретто рок-оперы «Нарспи». Централ. идея творчества Ч. – чуваш. национал. возрождение. Часто обращается к историч. прошлому народа, к событиям времён Волж. Болгарии [трагедия «Урасмет» (Уразметь, 1993), монодрама «Хура чĕ­кеç» (Чёрная ласточка, 2003)]. Его произведения отличают тревожные раздумья над проблемами человеческого существования, высокая степень исповедальности, патетика самопризнаний. Основные произведения: «Чÿк уйăхĕ» (Месяц ноябрь, 1987), «Ho­tel Chuvashia» (1989), «Çур çĕр хыççăнхи апатлану» (Ужин после полуночи, 1992), «Çатан карта çинчи хура хăмла çырли» (Ежевика вдоль плетня, пьесы, 1995).▫ ▫ Лауреат Государственной премии Чу­ваш. Респ. в области литературы и искусства (1993).